σαρόντ

το, Ν

άκλ. μουσ. λαουτοειδές μουσικό όργανο τής Βόρειας Ινδίας, που νήσσεται ή παίζεται με δοξάρι και έχει τέσσερεις κύριες μελωδικές χορδές.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αγγλ. sarod < sarod, λ. τής γλώσσας Χίντι < περσ. sarod].